کیفر حدود در شریعت

توضیحات

پژوهشی پیرامون اجرای علنی «حدود شرعی» در دین اسلام است. در این اثر ضمن بررسی خواستگاه علنی بودن حدود و اهمیت اجرای آن، به مبانی اقامه‌ی علنی حدود در شریعت اسلام پرداخته شده، براهین و ادله‌ی ناتمام بودن اجرای علنی حدود شرعی بیان گردیده است. نویسنده در همین راستا به مساله اعلام و الزام در اجرای حدود، حضور شهود در حین اجرای حدود، دیدگاه فقها در این زمینه، دلایل موافقان و مخالفان و نقد ادله هر یک از آن‌ها پرداخته، نظریات گوناگون در این زمینه را مورد بحث و بررسی قرار داده است. وی در پایان این پژوهش چنین نتیجه گرفته است:
«اعلام عمومی در انواع حدود ـ که مربوط به حوزهٔ وظایف کارگزاران حکومتی است ـ و نیز حضور شهود در صحنهٔ اقامهٔ آن، حدّ اکثر امری پسندیده و مستحسن است.
و اعلام عمومی و حضور شهودی از مؤمنین – حدّ اقل سه نفر – در صحنهٔ اقامهٔ حدّ رجم و جَلد – به ترتیب – جهت سنگسار نمودن و مشاهدهٔ زانیان، قطعاً امری واجب محسوب نمی‌گردد؛ و آخرین سخنی که در این زمینه می‌توان اظهار نمود همانا قائل شدن به استحباب است.
بنابراین، هیچ ملازمه‌ای میان اقامهٔ حدود و علنی بودن آن وجود ندارد و به عبارت دیگر، علنی بودن حدود مدلول التزامی اقامهٔ حدود نیست، نه از التزامات لفظی آن است – مانند لزوم بیّن بمعنی الأخصّ – و نه از التزامات عقلی آن – مانند لزوم بیّن بمعنی الأعمّ و لزوم غیر بیّن.»